جایگاه نظریه لیبیدو در مدل‌های روان‌کاوی

نظریه لیبیدو فروید که در مرکز مفهوم‌پردازی‌های او درباره سائق و انرژی و در نتیجه نظریه انگیزش او قرار داشت، از نخستین سنگ بناهای نظریه روانکاوی محسوب می‌شود. تمرکز نظریه لیبیدو بر تأثیرات سکسوالیته و تعارض ناخودآگاه، در تمام مدل‌های ذهن فروید نقشی محوری دارد. گسترش انقلابی مفهوم سکسوالیته توسط فروید فراتر از عملکرد تناسلی، از سوی بسیاری از تحلیلگران به‌عنوان یکی از مهم‌ترین دستاوردهای او در درک روان‌شناسی انسان تلقی می‌شود. مفهوم لیبیدو و سکسوالیته کودکی او به طور بنیادینی نقش سکسوالیته را به‌عنوان نیروی محرکه، اغلب در قالب‌های پنهان یا مشتق شده که در سمپتوم‌ها، رفتار، شخصیت و فانتزی‌ها تجلی می‌یابد، گسترش داد.